[ظِ] (حامص) مأخوذ از تازی، نظم دهندگی (ناظم الاطباء) ناظم بودن.
[ظِ] (ص نسبی) منسوب به ناظم رجوع به ناظم شود.
[ظِ] (اِخ) مؤلف صبح گلشن( 1) این دو بیت را به نام او ثبت کرده است: مژه بر هم زدن و چشم سیاهش نگرید زیر لب خنده و دزدیده نگاهش نگرید می کشد رشک مرا ورنه یقین می گفتم عاقلان را که به رخسارهء ماهش نگرید بیش ازین از احوال...