جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه مستمسک: (تعداد کل: 4)
مستمسک
[مُ تَ سِ] (ع ص) نعت فاعلی از استمساک. معتصم و چنگ درزننده. (از اقرب الموارد) (از غیاث) (از آنندراج). ج، مستمسِکون. و رجوع به استمساک شود : أم آتیناهم کتاباً مِن قبله فَهُم به مستمسِکون. (قرآن 43/21).
مستمسک
[مُ تَ سَ] (ع ص، اِ) آنچه بدان چنگ زنند. مَعضّ. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : عدل شاه مستعان مظلومان، مستغاث مظلومان و مستمسک مهجوران است. (سندبادنامه ص112). || بهانه. دست آویز. دلیل. عذر.
مستمسک
[مُ تَ سِ] (ع ص) نعت فاعلی از استمساک. معتصم و چنگ درزننده. (از اقرب الموارد) (از غیاث) (از آنندراج). ج، مستمسِکون. و رجوع به استمساک شود : أم آتیناهم کتاباً مِن قبله فَهُم به مستمسِکون. (قرآن 43/21).
مستمسک
[مُ تَ سَ] (ع ص، اِ) آنچه بدان چنگ زنند. مَعضّ. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : عدل شاه مستعان مظلومان، مستغاث مظلومان و مستمسک مهجوران است. (سندبادنامه ص112). || بهانه. دست آویز. دلیل. عذر.