جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه محتکر: (تعداد کل: 2)
محتکر
[مُ تَ کِ] (ع ص) نعت فاعلی از احتکار. غله نگاهدارنده تا به گرانی فروشد. (از منتهی الارب). حَکر. انبارکننده. انباردار. غله فروش که به نیت گرانی غله را نگاهدارد. (غیاث). آنکه غله را بنهد تا گران شود آنگاه بفروشد. متربص. بندار. (یادداشت مرحوم دهخدا). آنکه غله بنهد امید گرانی...
محتکر
[مُ تَ کَ] (ع ص) حُکَر. غله که نگاهدارند تا به گرانی فروشند. (از منتهی الارب). غلهء انبارشده برای گران فروختن.