جستجوی واژه در لغت‌نامه دهخدا
جستجوی معنی واژه متحلی: (تعداد کل: 2)
متحلی
[مُ تَ حَلْ لی] (ع ص) باپیرایه. (دهار). آراسته شونده و زیور پوشنده. (آنندراج) (غیاث). کسی که زینت می کند و خود را می آراید. (ناظم الاطباء). آراسته شونده. زیورگیرنده. آراسته. پیراسته. به زیب. به زیور. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :لیکن هر که بدین فضائل متحلی باشد اگر در...
متحلی
[مُ تَ حَلْ لا] (ع ص) بازیور، خصوصاً دست بنده و دیگر زیورهای زنانه. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون).
قافیه‌یاب برای اندروید
با خرید نسخه اندرویدی قافیه‌یاب از فروشگاه‌های زیر از این پروژه حمایت کنید:
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
نرم‌افزار فرهنگ عروضی
گنجور
گنجور مجموعه‌ای ارزشمند از سروده‌ها و سخن‌رانی‌های شاعران پارسی‌گوی است که به صورت رایگان در اختیار همگان قرار گرفته است. برای مشاهده وب‌سایت گنجور اینجا کلیک کنید.
دریای سخن
نرم‌افزار دریای سخن کتابخانه‌ای بزرگ و ارزشمند از اشعار و سخنان شاعران گرانقدر ادب فارسی است که به حضور دوستداران شعر و ادب تقدیم می‌داریم.