[قُ] (اِ) چهارپایی را گویند از اسب و استر و خر الاغ که هر دو پایش از یکدیگر جدا و دور باشد و مهره های زانویش نزدیک و به هم پیوسته چنانکه به هنگام راه رفتن بر هم ساید، و دستهای این چنین را سگدست میگویند. (برهان) (آنندراج).
[قِ لِ] (ترکی، اِ) شمشیر و سیف. (دزی ج2 ص392).