جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه عفریت: (تعداد کل: 3)
عفریت
[عَ] (ع ص) مرد سخت خبیث کربز. (منتهی الارب). عِفریت. رجوع به عِفریت شود.
عفریت
[عِ] (ع ص) اسد عفریت؛ شیر توانای درشت خلقت. (منتهی الارب). سخت و شدید. (از اقرب الموارد).
- عفریت نفریت؛ از اتباع است. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). یعنی ظالم و ستمکار. (از ناظم الاطباء).
|| به غایت رساننده هر چیزی. (منتهی الارب). || مرد درگذرنده در امور و رسا و مبالغه...
- عفریت نفریت؛ از اتباع است. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). یعنی ظالم و ستمکار. (از ناظم الاطباء).
|| به غایت رساننده هر چیزی. (منتهی الارب). || مرد درگذرنده در امور و رسا و مبالغه...
عفریت
[عِ فِرْ ری] (ع ص) به غایت رساننده هر چیزی. || مرد درگذرنده در امور و رسا و مبالغه کننده در آن و زیرک. (منتهی الارب). عِفریت. رجوع به عِفریت شود.