[عَ فَلْ لاه] (ع جمله فعلیه دعایی، صوت مرکب) مخفف عفاالله عنک، یا عفاالله عنه. خدا ببخشایاد! و آن در تداول فارسی در مورد تحسین بکار رود، و گاهی با «از» و «ز» همراه است. (از فرهنگ فارسی معین) :
اگر ماند ایدر ز تو نام زشت
نیابی عفاالله خرم بهشت.فردوسی.
گرفتم درد...