[طَ لَ] (ع اِ) طبله. صندوقچهء کوچک. (غیاث اللغات) (آنندراج). || سلهء عطار. بویدان: جونه؛ طبل عطار. بیله، باله؛ طبلهء عطار. قَسمه و قِسمه؛ طبلهء عطار. عتید؛ طبله یا حقه که در آن خوشبوی نهند. طبلهء مشک؛ لطیمهء مشک. ربعهء عطار. دُرج؛ دوکدان و طبلهء زنان که در وی بوی...