جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه شعرا: (تعداد کل: 3)
شعرا
[شُ عَ] (از ع، اِ) شعراء. چکامه سرایان و شاعران. (ناظم الاطباء). جِ شاعر. (دهار). چکامه سرایان. گویندگان. قافیه سنجان. قافیه پردازان. سخن سرایان. آنان که شعر گویند. (یادداشت مؤلف) :
شعر بی رنگ ولیکن شعرا رنگ برنگ
همه چون دیو دوان و همه چون شنگ مشنگ(1).
قریع الدهر.
کامروز به شادی فرارسید
تاج شعرا...
شعر بی رنگ ولیکن شعرا رنگ برنگ
همه چون دیو دوان و همه چون شنگ مشنگ(1).
قریع الدهر.
کامروز به شادی فرارسید
تاج شعرا...
شعرا
[شِ] (ع اِ) درختستان. || مرغزار. (دهار).
شعرا
[شِ] (اِخ) شِعْری. رجوع به شِعْری شود.