جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه شب کور: (تعداد کل: 1)
شب کور
[شَ] (ص مرکب) آنکه به شب هیچ نبیند. أعشی. کسی که در شب چشمش نبیند. (فرهنگ نظام) (ناظم الاطباء). رجوع به شب کوری شود. || (اِ مرکب) خفاش. شب پره.