[رَ عی یَ] (ع اِ) یا رعیه( 1) عامهء مردم زیردست و فرمانبردار که بادرم نیز گویند (ناظم الاطباء) عامهء مردم، گروهی که دارای سرپرست و راعی باشند (فرهنگ فارسی معین) زیردست (کشاف زمخشری) (دهار) (ملخص اللغات) (مهذب الاسماء) مردم عامه مردمان تابع (یادداشت مؤلف) :دلهای رعیت و لشکری بر...