[حَ] (ع ص، اِ) قریب و خویشاوند. ج، اَحِمّاء. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). و گاه حمیم برای جمع مؤنث نیز آید. (منتهی الارب). || دوست. صدیق. (اقرب الموارد). || آب گرم. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ترجمان علامهء جرجانی) :
شعر من ماء معین و شعر تو ماء حمیم
کس خورد ماء حمیمی...