[وَ / وِ زَ] (اِ مرکب) زن بیوه و بی شوهر که طُل نیز گویند. (ناظم الاطباء). بیوه. کالم :
از خون چشم بیوه زنان لعلش
ز اشک یتیم آن در شهوارش.ناصرخسرو.
ای بسا رایت عدوشکنان
سرنگون از دعای بیوه زنان.
(از المضاف الی بدایع الازمان ص36).
میان بیوه زنان و ارباب نعمت و جاه سویتی...