جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه بهایی: (تعداد کل: 3)
بهایی
[بَ] (ص نسبی) گران بها. پرقیمت. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). || فروشی. قابل سودا. (فرهنگ فارسی معین). فروختنی. قیمتی : من گفتم یا هذا این ناقوس بهایی است گفت چه خواهی کردن این را. (تفسیر ابوالفتوح رازی). رجوع به بهائی شود. || نوعی پارچهء بغدادی. ظاهراً منسوب به بهاءالدین...
بهایی
[بَ] (اِخ) رجوع به بهاءالدین عاملی معروف به شیخ بهائی شود.
بهایی
[بَ] (ص نسبی) منسوب به بهاءالله است. رجوع به بهاءالله شود.