جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه بقراط: (تعداد کل: 3)
بقراط
[بُ] (اِخ)(1) نام حکیمی. (غیاث اللغات). نام حکیمی دهریه که انیس و جلیس سکندر بود و او عالم را قدیم میگفت و مخلوقی نمیدانست. (آنندراج) (شرفنامهء منیری). نام بزرگترین پزشک قدیم است که در 460 ق.م. مسیح در جزیره ای از بحرالجزایر یونان متولد گردید. او برخلاف آنچه شهرت دارد...
بقراط
[بُ] (اِخ) ابن ثاسلوس. بقول ابن الندیم از نواده های بقراط و او نیز طبیب بوده است. رجوع به ابن الندیم و قفطی ص20 و 24 و بقراط شود.
بقراط
[بُ] (اِخ) ابن دارقن. بقول ابن الندیم از نواده های بقراط و او نیز طبیب بوده است. رجوع به ابن الندیم و تاریخ الحکمای قفطی ص20 و 24 و بقراط شود.