جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه برزکوه: (تعداد کل: 2)
برزکوه
[بُ] (اِخ) البرز. (انجمن آرای ناصری).
برزکوه
[بُ] (اِ مرکب) کوه بلند. کوه رفیع :
بیامد دمان از میان گروه
چو نزدیک تر شد بدان برزکوه.فردوسی.
لشکر تو چو موج دریااند
سپهی کش چو برزکوه کلان.ابوالفرج رونی.
|| بلندی کوه. ستیغ کوه. قلهء کوه :
ببودند یک هفته بر برزکوه
سرهفته گشتند یکسر ستوه.فردوسی.
که اکنون شما را بدین برزکوه
بباید بدن ناپدید از گروه.فردوسی.
بیامد دمان از میان گروه
چو نزدیک تر شد بدان برزکوه.فردوسی.
لشکر تو چو موج دریااند
سپهی کش چو برزکوه کلان.ابوالفرج رونی.
|| بلندی کوه. ستیغ کوه. قلهء کوه :
ببودند یک هفته بر برزکوه
سرهفته گشتند یکسر ستوه.فردوسی.
که اکنون شما را بدین برزکوه
بباید بدن ناپدید از گروه.فردوسی.