جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه بدآموز: (تعداد کل: 1)
بدآموز
[بَ] (نف مرکب) آموزندهء بدی و شرارت. (ناظم الاطباء). آنکه چیزهای بد به دیگران یاد دهد. کسی که پندهای نادرست دهد. مقابل نیک آموز. (فرهنگ فارسی معین). بدآموزنده :
گرزم بدآموز(1) گفت از خرد
نباید جز آن چیز کاندر خورد.دقیقی.
و دیگر که اند از پراکندگان
بدآموز و بدخواه و کاوندگان.فردوسی.
رسیدند هر دو بمردی...
گرزم بدآموز(1) گفت از خرد
نباید جز آن چیز کاندر خورد.دقیقی.
و دیگر که اند از پراکندگان
بدآموز و بدخواه و کاوندگان.فردوسی.
رسیدند هر دو بمردی...