جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه بتول: (تعداد کل: 3)
بتول
[بُ] (اِ) پر آمدن دل باشد از چیزی. (از فرهنگ اسدی) :
اگر بتول گرفت از تو این دلم نه عجب
بتول گیرد دل از حدیث ناپدرام.؟
اگر بتول گرفت از تو این دلم نه عجب
بتول گیرد دل از حدیث ناپدرام.؟
بتول
[بَ] (ع ص) قطوع. قطع کننده. (آنندراج) (غیاث اللغات). || منقطعهء از زواج. (از اقرب الموارد). || پاک دامن. پارسا. (فرهنگ فارسی معین). || زن دوشیزه که از مردان رغبت و حاجت خود بریده باشد. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). زن دوشیزه و جداشده از مردان و بریده از دنیا. (آنندراج)....
بتول
[بِ] (فرانسوی، اِ)(1) یکی از داروهای جدید که عبارت است از سالیسیلات نفتول. (ناظم الاطباء).
(1) - Betul.
(1) - Betul.