جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه باقلا: (تعداد کل: 2)
باقلا
[قِ](1) (اِ) باقلاء. باقلی (در تداول عامه). از بقولات معروف است. مأخوذ از تازی، گیاهی از طایفهء بقلیه که دانه های آن مانند لوبیا در غلاف میباشد و باسمر و کالوسک و کوسک و فول نیز گویند. (ناظم الاطباء). در تقسیم بندی گیاهی جزء پروانه واران(2) است پروانه واران به...
باقلا
[ ] (اِخ) قریه ای است به هرسین کرمانشاه و رود گاماسب و قره سو در غربی این قریه بهم پیوندد و نام دوآب گیرد. (یادداشت مؤلف).