جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه بادشکن: (تعداد کل: 1)
بادشکن
[شِ کَ] (نف مرکب)(1) دارو که نفخ معده بنشاند، که آروغ آرد و باد معده بیرون کند. بادکش. محلل ریاح. کاسرالریاح. طاردالریاح. تمام دانه های چتریان بواسطهء اسانس های خود بعنوان بادشکن بکار میروند. (گیاه شناسی گل گلاب ص234): زیرهء سبز بادشکن است. || حائل، حاجز برای باد: کوهها بادشکن...