[اِ تِ] (از ع، اِمص) اقتداء. تقلید و متابعت و پیروی. (ناظم الاطباء). پیروی کردن.
- اقتدا داشتن؛ اقتدا کردن.
- اقتدا کردن؛ پشت سر امام جماعت بجماعت نماز گزاردن.
- || پیروی کردن:
وانگه که بعشق اقتدا کردیم
در عالم عشق مقتدا گشتیم.عطار.
هر کس سر فقر عرش سا کرد
بر شاه محمد اقتدا کرد.واله (از...