[اَ] (ع ن تف، اِ) اعلی. بلند و نفیس و برگزیده از هر چیزی و بالای هر چیزی. (ناظم الاطباء) :
چون تجاسر کرده خاطر مختصر کردم سخن
کاین تجاسر سمع اعلا برنتابد بیش از این.
خاقانی.
و رجوع به اعلی شود.
- اعلاتر؛ بلندتر. بهتر. نفیس تر. (ناظم الاطباء)(1).
- اعلا و اسفل؛ بالا و...