جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه اثر: (تعداد کل: 10)
اثر
[اَ ثَ] (ع اِ) عقب. ایز. حفّ. حفف: خرج فی اثره؛ برآمد پس او. (منتهی الارب). || نشان. پی. داغ پای. جای پای. نشان قدم: قطع الله اثره؛ ببرّد خدا نشان قدم او را؛ یعنی برجای مانده و لنج(1) گرداند. (منتهی الارب). و خاک اثر جبرئیل در میان آن گوسالهء...
اثر
[اَ] (ع اِ) جوهر شمشیر. ج، اُثور. (منتهی الارب). پرند شمشیر.
اثر
[اُ ثُ] (ع اِ) جوهر شمشیر. || نشان زخم که بعد صحت باقی ماند. || رونق روی. (منتهی الارب). آبِ رو.
اثر
[اُ] (ع اِ) نشان زخم که بعد صحت باقی ماند. || رونق روی. || نشانی است در باطن سپل شتر که به آهن کرده میشود تا بدان پی آن شتر گیرند. || روغن خالص. (منتهی الارب).
اثر
[اِ] (ع اِ) جوهر شمشیر. (منتهی الارب). پرند شمشیر. ج، اُثور. || بعد. پس. (منتهی الارب). پی. (مؤید). || روغن خالص. (منتهی الارب). || نشان. ج، آثار.
اثر
[اَ ثِ/ ثُ] (ع ص) آنکه خود را بر اقران برگزیدن خواهد به صفات نیکو. آنکه گزیند چیزهای خوب را برای خود، نه برای یاران.
اثر
[اَ] (ع مص) بر گشنی داشتن. (تاج المصادر). || بسیار جستن شتر نر بر شتر ماده. (منتهی الارب). || برانگیختن.
اثر
[اَ ثَ] (ع مص) بر اثر ماندن. در عقب ماندن. || نقل کردن حدیث. روایت کردن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). || برگزیدن.
اثر
[اَ ثَ] (اِخ) شفیعائی (آخوند...). از متأخرین شعرای شیراز و صاحب دیوانی است حاوی 11000 بیت. وفات او در سال 1113 ه .ق . به لار بود. (قاموس الاعلام).
