اعجال

[اِ] (ع مص) پیشی گرفتن و درگذشتن از کسی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). سبقت گرفتن بر کسی. (از اقرب الموارد). || انداختن ناقه بچهء ناتمام را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). ناتمام انداختن ناقه بچهء خود را. (از اقرب الموارد). || وام را بی مهلت گرفتن. || برانگیختن کسی بر سرعت و شتاب. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). برانگیختن کسی را. (از اقرب الموارد). و منه الحدیث: «لعلنا اعجلناک؛ ای عن فراغ حاجتک». (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بشتابانیدن. (تاج المصادر بیهقی). دستپاچه کردن. شتابانیدن. جلدی کردن. || چیزی را با شتاب خوردن. (از اقرب الموارد). || بابچه شدن گاو. (تاج المصادر بیهقی).