قال

(ع اِ) چوبکی است که کودکان با آن بازی میکنند. چوب که بر قله زنند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || قله و بالای هر چیز. (منتهی الارب) (آنندراج). || آغاز و ابتداء. (منتهی الارب). || کورهء قال دریچه و بوتهء زرگری است. از برای مصفا کردن استعمال میشود. (کتاب ایوب 28:1) (قاموس کتاب مقدس). دستگاه سباکی : عملهء دستگاه مزبور طلای مغشوش را به خالص و نقرهء کم عیار را به قال گذاشته خالص مینمایند. (تذکره الملوک چ دبیرسیاقی ص 21). و علامت نقرهء کامل عیار آن است که از سطح قرص نقره بعد از برآمدن از کورهء قال شاخچه ها بشکل حباب سر میزند. (تذکره الملوک ص 22).
در آن زمان عزیزتر آید که ناقدی
بگذاردش به بوته و بگدازدش به قال.قاآنی.
- از قال بیرون آمدن؛ از بوته بیرون آمدن.