عمادالدین
[عِ دُدْ دی] (اِخ) ادریس بن علی بن عبدالله بن حسن بن حمزه، مکنی به ابوموسی و ملقب به عمادالدین. وی از اهالی صنعاء و از اشراف و امرای یمن، و شخصی ادیب و تاریخ دان و سوارکاری ماهر بود. او نزد مؤید رسولی صاحب یمن تقرب داشت و در سال 699 ه . ق. به امارت «قمحه» رسید و مدتی نیز نامزد امامت زیدیه گردید. او راست: کنزالاخیار فی معرفه السیر و الاخبار؛ که خلاصه ای است از تاریخ ابن اثیر به اضافه اخبار عراق و مصر و شام تا سال 713 ه . ق. و اخبار یمن تا سال 714 ه . ق. وفات او در سال 714 ه . ق. / 1314 م. بوده است. (از الاعلام زرکلی از العقود اللؤلؤیه ج 1 ص 324 و آداب اللغه العربیه ج 3 ص 204 و الدرر الکامنه ج 1 ص 345 و ملحق البدر الطالع ص 52).