علاءالدین

[عَ ئُدْ دی] (اِخ) ابن مظفر، علی بن مظفربن ابراهیم یا هدیه بن عمر بن یزید کندی اسکندرانی وداعی دمشقی. در 716 ه .ق. درگذشت. وی عالم و ادیب و شاعر است. از آثار اوست: التذکره العلائیه در پنجاه مجلد در فنون مختلف که آن را تذکرهء کندیه و تذکرهء وداعی نیز گویند. چون وی از قبیلهء کنده بوده است او را کندی گفته اند. و چون کاتب ابن وداعه بوده است به وداعی مشهور شد. (از ریحانه الادب ج3 ص103 از کشف الظنون و هدیه الاحباب ص201 و روضات الجنات ص495 و ذریعه ج4 ص45).