ضیاءالدین

[ئُدْ دی] (اِخ) یوسف، فرزند نورالدین عبدالرحمن جامی، شاعر مشهور. این پسر به گفتهء ادوارد برون در تاریخ ادبیات(1) در پنجاه وشش سالگی شاعر قدم بعرصهء وجود نهاده است، از اینروی تولد وی باید بسال 873 ه . ق. باشد (تولد جامی 817 ه . ق. است). جامی شرحی را که بر کافیهء ابن حاجب در نحو نگاشته و معمولاً به «شرح جامی» مشهور است بنام همین فرزند خود ضیاءالدین به فوائدالضیائیه موسوم کرده(2) و نیز مقالهء بیستم از کتاب تحفه الاحرار خویش را خطاب بدین فرزند که آن هنگام چهار سال داشته منظوم ساخته است. تحفه الاحرار منظومه ای است بسبک و روش مخزن الاسرار نظامی.(3)
(1) - ترجمهء تاریخ ادبیات برون ج 3 ص583.
(2) - ترجمهء تاریخ ادبیات برون ج 3 ص 574.
(3) - ترجمهء تاریخ ادبیات برون ج 3 ص 583.