حبیب
[حَ] (اِخ) ابن عمرو طائی. أجائی [ ءَ ] شاطی از علی بن حرب عراقی در «التیجان» از ابی منذر هشام کلبی از جمیل از مرثد نقل کند که: مردی از اجائیان به نام حبیب بن عمرو بر پیغمبر وارد شد پیغمبر برای او و طائفهء وی نامه ای نوشت که چنین آغاز میشد: «من محمد رسول الله لحبیب بن عمرو أحد بنی اجاء و لمن اسلم من قومه و اقام الصلاه و آتی الزکاه ان له مائه و ماله... الحدیث». (الاصابه ج1 ص322).