جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه گلبن: (تعداد کل: 2)
گلبن
[گُ بُ] (اِ مرکب) (از: گل + بن) کردی گول بون(1) (گل سرخ). (از حاشیهء برهان قاطع چ معین). درخت گل سرخ. (غیاث) (آنندراج) :
اگر گل کارد او صد برگ ابازیتون ز بخت او
بر آن زیتون و آن گلبن به حاصل خنجک و خار است.
خسروی.
چنانچون خو که درپیچد به گلبن
بپیچم...
اگر گل کارد او صد برگ ابازیتون ز بخت او
بر آن زیتون و آن گلبن به حاصل خنجک و خار است.
خسروی.
چنانچون خو که درپیچد به گلبن
بپیچم...
گلبن
[گُ بُ] (اِخ) دهی است از دهستان استرآبادرستاق و از جمله دهاتی است که در وقف نامهء ناحیهء فخر عمادالدوله مندرج است. (ترجمه سفرنامه مازندران و استرآباد رابینو ص170).