[ذَ / ذُو] (ص مرکب) (از: بی + ذوق) بی مزه. (ناظم الاطباء). || بی سلیقه. آنکه مابین خوبی و بدی فرق نگذارد. (ناظم الاطباء). آنکه قوهء تمیز زیبائی و جمال ندارد. (یادداشت مؤلف). آنکه نتواند زیبائیها را احساس کند. مقابل با ذوق :
گر ذوق نیست ترا کژطبع جانوری.سعدی.
رجوع به...