[وَ] (اِ) زمین پست و بلند و پشته پشتهء پر آب و علف (برهان) (آنندراج) (اوبهی) (جهانگیری) (از صحاح الفرس) (رشیدی) (از شرفنامهء منیری) (فرهنگ اسدی) : فسیله به راود همی داشتی شب و روز در دشت بگذاشتی فردوسی (از آنندراج) کبک دری گر نشد مهندس و مساح این همه...